Open water zwemmen
Open water zwemmen, Anna Paulowna 16 september 2018
Aangezien de super enthousiaste activiteiten commissie weer iets georganiseerd had stond ik vandaag vroeg op (voor een zondag dan). Hup, zwemtas inpakken, broodje mee en op naar het Baafje want daar zou het avontuur beginnen. De zwemmers en supporters werden verdeeld over de diverse auto’s en op naar Anna Paulowna.
Hier waren de zwemmers ingeschreven voor de 1000 meter open water zwemmen. Ik dacht, daar kan ik prima aan mee doen na zo een warme zomer zal het water wel lekker op temperatuur zijn. Esli vertelde in de ochtend nou meiden (en Gerben) het is lekker water hoor, 19 graden dat wordt een makkie. Op het terrein aangekomen nog even snel mijn badpak aangeschoten. Er waren toch mensen slimmer geweest die hadden alles al aan, maar dat geeft niet achter de paraplu van Annet ging het lekker snel. Oeff dat was het eerste moment dat ik dacht: toch wel wat frisjes met die wind. We kregen twee polsbandjes om voor de tijdsregistratie en met een kwartier vertraging mochten we in de debriefing-tent plaatsnemen. Hier werd ons verteld hoe we moesten zwemmen en dat we de finish mat aan moesten tikken.
En ja hoor nu kwam het moment, alles uit en in badkleding naar de steiger de plek waar we iedereen al brullend in het water hadden zien springen. Nog even wachten op de finish van de 1000 meter schoolslag en dan mogen jullie weg werd ons verteld. Nou iedereen had er zo’n zin in. Ineens stonden Gerben en ik alleen op de steiger maar na wat aanmaningen van de jury sprongen wij er ook in en kon het feest beginnen.
Schuin aan de wind naar boei 1, Gerben die had het zo koud die heeft de 1000 meter in een grote sprint gezwommen denk ik. Iris zette ook meteen de vaart erin en ik zag Hannah denken die ga ik bij houden. Dat was een goede zet iedereen kwam vanuit de water trappel positie in de zwemmodus terecht Esli, Sanne en ik achter Hannah (en de rest) aan. Voor we het wisten zwommen we om boei nummer 1 heen. Nu vol tegen de wind in naar boei 2 en 3.
Ondertussen was Iris uitgelopen op de achterste vier zwemmers. Esli en ik brulden dat ze lekker door moest zwemmen en dat wij bij Hannah en Sanne zouden blijven samen met het bootje wat ons goed in de gaten hield. Esli nam de leiding, ze gaf aan: even borstcrawl en daarna mochten we weer schoolslag. Door deze afwisseling werd het stuk tegen wind zonder al te veel protest afgelegd. Ja, eindelijk om boei 3 heen en voor de wind lekker hoor geen golven meer die je mond inspoelden.
De steiger met het finish doek was echter nog ver weg. We zagen de supporters op de steiger staan. Alleen doordat ze tegen de wind in stonden te juichen hoorden we ze pas op het laatste moment, maar wat was ik blij met de aanmoediging, ik stopte spontaan met klappertanden. De laatste loodjes…nou niet voor Sanne en Hannah. Ineens sprintten ze naar de finish zodat Esli en ik het nakijken hadden en als laatsten het doek aan tikten. Met het bereiken van de finish ben je er nog niet.
Nog even uitzwemmen naar de haven waar de rode loper vanuit het water omhoog klaar lag naar de warme bouillon en AA-drink. Gerben, Iris en de supporters Astrid, Renske, Annet en Liesbeth stonden klaar met badjassen en slippers. Dat heb je net even nodig hoor na zo een 1000 meter in water van 16,5 graden. Als afsluiter lekker warme chocolademelk in het café en toen kwamen de plannen voor volgend jaar maar dat is nog een verassing…..
Ik wil de activiteiten commissie bedanken voor de organisatie van deze geweldige ochtend (anders had ik echt wat gemist) En de supporters Astrid, Annet, Renske en Liesbeth bedanken voor de aanmoedigingen en klaarstaan met de handdoek bij de finish.
Groeten, Monique Koning-de Graaff